banner

Μακρινίτσα

Το μπαλκόνι του Πηλίου, στα 600μ. υψόμετρο, με θέα τον Βόλο και τα νερά του Παγασητικού. Παραδοσιακό διατηρητέο χωριό, τουριστικός προορισμός χειμώνα-καλοκαίρι 17χλμ. από τη πόλη. Για επίσκεψη ή παραμονή περιηγηθείτε στα καλντερίμια με τις 55 κρήνες.

Χτισμένο στις αρχές του 12ου αιώνα στην δυτική πλαγιά του Πηλίου, δίπλα στο Μέγα Ρέμα αρχή του ποταμού Κραυσίδωνα, η Μακρινίτσα αποτέλεσε ιστορικό χωριό ανά τους αιώνες. Χαρακτηρίστηκε  ως παραδοσιακός οικισμός απολύτου προστασίας το 1980 και έχει κρατήσει την ιδιαίτερη Πηλιορείτικη αρχιτεκτονική του.

Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων, με σχεδόν μηδενική υγρασία και σε απόσταση 17 χιλιομέτρων από τον  Βόλο, δίπλα στην Πορταριά και 13χλμ. από το χιονοδρομικό κέντρο Πηλίου «Αγριόλευκες»,  προσφέρετε για τουρισμό όλες τις περιόδους του έτους.

Η κοινότητα της Μακρινίτσας εκτείνεται σε απόσταση 60χιλ. στρεμμάτων μαζί με τη κτηματική της περιφέρεια, το κοινοτικό δάσος και τα λιβάδια και υψομετρικά από τα 350μ. έως περίπου τα 800 μέτρα, ξεκινώντας από τον οικισμό της Κουκουράβας, του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Τριάδας έως την ψηλότερη του Κακουνά.

Φτάνοντας στην σκεπασμένη από πλατάνια πλατεία «Μπράνη»  όπου καταλήγει ένας μικρός καταρράκτης, αφήνετε το αυτοκίνητο, στο χωριό δεν κυκλοφορούν οχήματα.

Ανηφορίζοντας στο καλντερίμι για τη κεντρική πλατεία, δεξιά και αριστερά σας γραφικά μαγαζάκια με σπιτικά εδέσματα, μεγάλη ποικιλία βοτάνων, παραδοσιακά χειροποίητα εργοτεχνήματα και ταβερνάκια με τοπικούς μεζέδες.

Στην κεντρική πλατεία με τον υπεραιωνόβιο πλάτανο κάντε μια ευχή στην μαρμάρινη κρήνη με τις χάλκινες λεοντοκεφαλές  δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και απολαύστε την θέα.

Κεφαλοχώρι με μακραίωνη ιστορία η Μακρινίτσα χαρακτηρίζετε από τα αρχοντικά με την πλούσια ζωγραφική και ξυλογλυπτική διακόσμηση, τα διακοσμημένα ταβάνια και τις πέτρινες στέγες, τα μοναστήρια και τις εκκλησίες, τα λιθόχτιστα καλντερίμια και το γεμάτο από πλατάνια, οξιές, καστανιές και καρυδιές φυσικό τοπίο του.

Αξιοθέατα – Αρχοντικά

 

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου

Στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη, διατηρητέο μνημείο ιστορικής σημασίας ακριβώς κάτω από την πλατεία. Το μουσείο εκθέτει πλήρη συλλογή παραδοσιακών αντικειμένων όπως παραδοσιακές φορεσιές και κοστούμια, εργόχειρα, αντικείμενα εκκλησιαστικής τέχνης, κοσμήματα, παλιές οικιακές συσκευές και εργαλεία, αρχεία της κοινότητας, παλιές φωτογραφίες, τοιχογραφίες λαϊκής ζωγραφικής και συλλογή έργων του Πηλιορείτη ζωγράφου Ν.Χριστόπουλου , παλιά όπλα, φιρμάνια, το λάβαρο του 1878 και  διάφορα άλλα από τη Μακρινίτσα και το Πήλιο με σύνολο 1500 εκθεμάτων.

Χειμερινό ωράριο λειτουργίας
Τρίτη έως Παρασκευή: 10:00 – 16:30
Σάββατο και Κυριακή: 10:00 – 17:00
Δευτέρα κλειστό

Θερινό ωράριο λειτουργίας
Τρίτη έως Κυριακή: 10:00 – 14:00 | 18:00 – 22:00
Δευτέρα κλειστό

Είσοδος 2 ευρώ
Δωρεάν είσοδος παιδιών και ηλικιωμένων
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 24280 99505

Καφενείο «Θεόφιλος»

Το καφενείο Θεόφιλος στην πλατεία όπου θα δείτε την τοιχογραφία του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, αναπαράσταση της μάχης του ήρωα Κατσαντώνη στα Τζουμέρκα το 1910 με τους Τούρκους.

 

Αρχοντικό Τοπάλη (1844)
Ιστορικό διατηρητέο μνημείο, χτισμένο το 1844.

 

Εκκλησίες – Μοναστήρια

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (1792)
Από τα καλύτερα εκκλησιαστικά μνημεία, βρίσκεται στην πλατεία χτισμένο το 1792, με πλούσιο λιθανάγλυφο διάκοσμο στις εξωτερικές αψίδες από τον λαϊκό γλύπτη Θεοδόσιο και ανάγλυφη παράσταση των γονέων του Προδρόμου με επιγραφή στο νότιο μέρος του ναού. Εσωτερικά περίτεχνα διακοσμημένο τέμπλο με τοιχογραφίες.

Παναγίας Κοίμηση της Θεοτόκου (1767)
Ο ναός της Παναγίας αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου χτίστηκε το 1767 στην θέση της παλαιότερης εκκλησίας Παναγίας της Μακρινιτίσσης, και ξαναχτίστηκε εκ θεμελίων το 1963 μετά τους σεισμούς του 1955. Είναι βασιλικού ρυθμού χωρίς τρούλο και στο καμπαναριό ηχούν τρεις καμπάνες δωρεά ομογενών εμπόρων από την  Οδησσό της Ουκρανίας. Τα λιθανάγλυφά της χωρίζονται σε 2 κατηγορίες της Βυζαντινής Εποχής και των Νεοτέρων χρόνων.
Η Παναγίας της Μακρινιτίσσης χτίστηκε στις αρχές του 12ου αιώνα και λειτουργούσε ως Μονή ανδρών. Ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Μαλιασηνός προίκισε τη Μονή με μετόχια, κτήματα, αλυκές, χωράφια, υδρόμυλους και ιδιόκτητα χωριά συμβάλλοντας στην ζωή του τόπου.

Άγιος Αθανάσιος (1792)
το νότιο μέρος του χωριού Έχει φραχθεί γιατί είναι επικίνδυνη για τους περαστικούς και έχει κηρυχθεί μνημείο από την αρχαιολογική υπηρεσία. Ναός με μέτριες διαστάσεις είχε ανακαινισθεί για τρίτη φορά το 1792. Στην κύρια είσοδο της δυτικής πλευράς υπήρχαν τοιχογραφίες του Αγίου Αθανασίου και του Αγίου Αντωνίου, των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και κάτω από αυτές γραφόταν τα εξής: Δέησις του δούλου του Θεού Κωνσταντή Παναγιώτη Έτος 1818 Νοεμβρίου 8

Τα κυπαρίσσια κάτω από την αυλή προχωρούν σε δύο μεγάλες και μακριές σειρές και από τις δυο πλευρές της εισόδου, σε απόσταση 30 περίπου μέτρων και η σκοτεινή ομορφιά τους, η σιωπή και η μεγαλοπρέπεια τους χαρίζουν την επιβλητικότητα τους.

Άγιος Γεώργιος (1795)
Λίγο πιο χαμηλά είναι ο Άγιος Γεώργιος. Μικρή σε διαστάσεις χτισμένη το 1766 και δεν έχει πάθει τίποτα από τους σεισμούς. Πάνω από τη κυρία πύλη υπάρχει τοιχογραφία που παριστάνει τον Άγιο Γεώργιο. Παλιά λένε πως οι γύρω κάτοικοι άκουγαν το καλπασμό του αλόγου στην αυλή του ναού.

Άγιος Νικόλαος (1787)
Σε μικρή απόσταση από την εκκλησία βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου που χτίστηκε το 1787. Διηγούνται γι αυτή την εκκλησία πως κάποτε ένα πελώριο φίδι με λέπια αστραφτερά και κέρατα κατέβαινε από το Σαρακηνό και έτρωγε το φυτίλι από το καντήλι του αγίου και έπινε το λάδι. Οι άνθρωποι δε τολμούσαν να πλησιάσουν. Ώσπου μια νύχτα έκανε το θαύμα του και πέτρωσε το φίδι σε ένα βράχο του Σαρακηνού που είναι όρθιος πάνω από την εκκλησία.

Αγία Μαγδαληνή (1737)
Στη συνοικία της Κουκουράβας βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής. Παλιότερα η εκκλησία αυτή τιμούσε το όνομα του Αγίου Γεωργίου μα κάποια στιγμή έφεραν μεταφορά την εικόνα της Αγίας Μαγδαληνής και την επόμενη μέρα που πήγαν να τη σηκώσουν έγινε ασήκωτη.

Το Μοναστήρι του  Αγίου Γερασίμου (1741)
Η Μονή ιδρύθηκε το 1945 από το Δοσίθεο Μαχαιρίτσα στο μετόχι του μοναστηρίου της Σουρβιάς. Η εκκλησία του μοναστηρίου έχει χτιστεί το 1975. Σήμερα υπάρχουν στο μοναστήρι 20 μοναχές. Στο προναό της εκκλησίας υπάρχει και ο τάφος του Αγίου Γερασίμου. Η μεγάλη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, βρέθηκε μέσα σε μια βατιώνα, πλάϊ στη σημερινή εκκλησία της Παναγίας.

Όλες αυτές οι εκκλησίες που αναφέρουμε συνοδεύονται και από πολλά παρεκκλήσια που λειτουργούν την ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος. Σπουδαιότερο είναι των Αγίων Πάντων κάτω από τη Παναγία με τις περίφημες τοιχογραφίες του. Άγιοι και Άγιες στολίζουν όλους τους τοίχους ενώ στην οροφή δεσπόζει η τοιχογραφία του Παντοκράτορα.

Κάτω από τους Αγίους Πάντες στο ίδιο κτίσμα είναι το σκοτεινό παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου. Λέγεται πως στη Τουρκοκρατία λειτουργούσε μέσα το κρυφό σχολειό. Πάνω από την Παναγία είναι τα παρεκκλήσια των Αγίων Αναργύρων και Αγίας Μαγδαληνής.

Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου έχει 2 παρεκκλήσια. Του Αγίου Σπυρίδωνα και της Παναγίας Ευαγγελίστριας.

Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου υπάρχουν τα παρεκκλήσια των Αγίων Πάντων, του Αγίου Χαραλάμπου και του Αγίου Γερασίμου. Η εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής έχει το παρεκκλήσι του Αγίου Μόδεστου και ο Άγιος Χαράλαμπος.

Υπάρχουν επίσης και άλλα εκκλησάκια όπως του Προφήτη Ηλία, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, του Αγίου Αντώνιου, του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας και του Αϊ Θανασάκη στη Λέσχιανη.