EnglishΟι περιηγήσεις πραγματοποιούνται από επαγγελματίες οδηγούς του Volos Taxi ώστε ο επισκέπτης να έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί και να ενημερωθεί ταυτόχρονα για τα σημαντικότερα σημεία της πόλης αλλά και της ευρύτερης περιοχής κάλυψής μας μέσα σε λίγες ώρες, αποκομίζοντας την καλύτερη δυνατή εικόνα από τους χώρους επίσκεψης.
Η διαδρομή και η επιλογή των σημείων επίσκεψης επιδέχονται αλλαγές σύμφωνα με τον διαθέσιμο χρόνο του επισκέπτη ή επιπλέον σημεία που τον ενδιαφέρουν και απαιτείται ενημέρωση του Volos Taxi 1 ημέρα τουλάχιστον πριν την πραγματοποίηση της περιήγησης για τη διαθεσιμότητα και το κοστολόγιό της.
- Στις περιηγήσεις υπάρχει δυνατότητα παροχής ξενόγλωσσων οδηγών εφόσον αυτό ζητηθεί και αφού υπάρχει έγκαιρη ενημέρωση του ραδιοταξί. Οι διαθέσιμες γλώσσες είναι οι εξής: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, και Ισπανικά.
- Τέλος και με επιπρόσθετο κόστος η εταιρία μας μπορεί να παρέχει ειδικευμένο συνεργάτη ξεναγό εφόσον αυτό ζητηθεί.
Είναι χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, βόρεια του Βόλου, σε μια καταπράσινη πλαγιά με άφθονα τρεχούμενα νερά και απεριόριστη θέα στον Παγασητικό και στα γύρω χωριά. Της έχουν προσδώσει κατά καιρούς διάφορους χαρακτηρισμούς όπως «η αρχόντισσα του Πηλίου» και «η κυρία επί της υποδοχής», αφού είναι το πρώτο προς την κορυφή του Πηλίου χωριό και, έτσι, αναλαμβάνει να «καλωσορίσει» τους ταξιδιώτες.
Τουριστικός προορισμός τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, η Πορταριά διαθέτει αρκετά ξενοδοχεία, αρχοντικά και ξενώνες για διαμονή σας. Για τους λάτρεις του σκι σε απόσταση 12 χιλιομέτρων βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου οι Αγριόλευκες.
Αξίζει να δείτε το ξωκλήσι της Παναγίας της Πορταρέας του 13ου αιώνα, που χάρισε και το όνομά του στον οικισμό, την εκκλησία του πολιούχου Αγίου Νικολάου, των Αγίων Αναργύρων, το εκκλησάκι Παναγίτσα – Αγ. Συμεών πρόσφατα αναστηλωμένο και αρχαιολογικής σημασίας, την Μονή της Παναγίας της Οδηγήτριας με 40 μοναχές και το Βυζαντινό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου με πλούσια βυζαντινή διακόσμηση.
Παραδοσιακά αρχοντικά όπως το Τσοπότειο Σχολαρχείο που στεγάζει σήμερα το Δημαρχείο, το Αρχοντικό Ζούλια που στεγάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και λειτούργησε ως Επαγγελματική Σχολή, το Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο από τα πρώτα στην Ελλάδα και τα απομεινάρια του ξενοδοχείου Θεοξένεα, που θεωρούνταν το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο των Βαλκανίων.
Διαδρομές πεζοπορίας για τους φυσιολάτρες με το σημαντικότερο το μονοπάτι των «Κενταύρων», που ακολουθεί μια διαδρομή δίπλα στο ρέμα της πηγής Μάνα και το μονοπάτι «Ιάσων», πρόσφατα σηματοδοτημένο από το Δήμο και ξεκινάει από την αγροτική κατοικία Λάζου στην Άλλη Μεριά και καταλήγει στην Αλυκόπετρα, λίγο πριν το Χάνι.
Επίσης το Φθινόπωρο διοργανώνεται η «Ανάβαση Πορταριάς» και το ράλι «Κένταυρος» με διαγωνιζόμενους από όλη την Ελλάδα.
Η Μακρινίτσα (ή Μακρυνίτσα) αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του Πηλίου, και αυτό όχι τυχαία. Η πλούσια βλάστηση, η διατήρηση της ιδιαίτερης πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, η πανοραμική θέα στον Παγασητικό κόλπο και τον Βόλο και τα πολλά αξιοθέατά της δικαιολογούν τη μεγάλη επισκεψιμότητά της. Χτισμένος κλιμακωτά σε μια απότομη δυτική πλαγιά του Πηλίου, ανάμεσα στο Μέγα Ρέμα και στο βουνό Σαρακηνός, και με τα σπίτια του να μοιάζουν σα να κρέμονται από το βουνό, ο παραδοσιακός αυτός οικισμός βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το Βόλο αφού απέχει από αυτόν μόλις 17 χλμ.
Διαθέτει ένδοξο παρελθόν και πλούσια ιστορία. Η ιστορία του χωριού ξεκινάει στις αρχές του 13ου αιώνα, και συγκεκριμένα το 1204 όπως μας ενημερώνει η πινακίδα στην είσοδο του χωριού, οπότε οργανώθηκε γύρω από τη μονή της Θεοτόκου της Οξείας Επισκέψεως. Τον 18ο και τον 19ο αιώνα γνώρισε περίοδο μεγάλης ακμής σε πολλούς τομείς ενώ ήταν ένα από τα χωριά που ξεσηκώθηκαν κατά την επανάσταση του 1821 και κατά την επανάσταση της Θεσσαλίας το 1878.
Από το 1980 έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος οικισμός πρώτης ζώνης απολύτου προστασίας, μαζί με τη Βυζίτσα και τις Πινακάτες. Η χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική συναντάται και εδώ, αφού όλα τα κτίρια διατηρούν το παραδοσιακό τοπικό χρώμα. Επισκεφτείτε τις εκκλησίες της, θαυμάστε τα καλοδιατηρημένα και αναστηλωμένα αρχοντικά της (πολλά από το οποία σήμερα λειτουργούν ως ξενώνες) και τα τριώροφα πέτρινα πυργάκια της, ανακαλύψτε μυστικά πλακόστρωτα δρομάκια, δροσιστείτε στις κρήνες της (διαθέτει γύρω στις 50) και περπατήστε στα γεφύρια της στη Λέστιανη, στο Λοζίνικο, στο Αλεβίζι και στην Κακουνά, την ψηλότερη συνοικία.
Πολλοί έχουν χαρακτηρίσει τη Μακρινίτσα ως το «Μπαλκόνι» του Πηλίου. Μια βόλτα από την πλατεία του χωριού, το γνωστό «παζάρι», θα σας κάνει να καταλάβετε την αιτία του χαρακτηρισμού αυτού καθώς από εκεί θαυμάζει κανείς την πανοραμική θέα στην πόλη του Βόλου και στον Παγασητικό κόλπο. Στην πλατεία θα έχετε, επίσης, την ευκαιρία να δροσιστείτε κάτω από τη σκιά που προσφέρουν τα αιωνόβια πλατάνια της και να απολαύσετε τον καφέ ή το φαγητό σας στα γύρω μαγαζιά. Εκεί υπάρχει, ακόμη, και η μαρμάρινη κρήνη «Λιοντάρια» ή «Αθάνατο νερό», έργο του 1809, με τα τρία χάλκινα κεφάλια λιονταριών από όπου αναβλύζει το νερό αλλά και η μεγάλη τοιχογραφία του πολύ γνωστού ζωγράφου Θεόφιλου, με τίτλο «Μάχη στην κρύα βρύση», που σώζεται στον τοίχο ενός καφενείου. Η τοιχογραφία έχει ως θέμα της την ξεκούραση του πρωτοκλέφτη Κατσαντώνη αμέσως μετά τη μάχη στα Τζουμέρκα και χρονολογείται από το 1910.
Και αυτό το χωριό διαθέτει περίφημες εκκλησίες όπως η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου του 1792 που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και η οποία διαθέτει υπέροχα λιθανάγλυφα του λαϊκού γλύπτη Θεοδόσιου. Επίσης, εντυπωσιακός είναι και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπως και η μονή του Αγίου Γερασίμου και το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.
Η Τσαγκαράδα, από τα πιο όμορφα και γνωστά χωριά του βουνού, προσφέρει μια θαυμάσια θέα προς την Θάλασσα του Αιγαίου. Ένα χωριό γεμάτο αρχοντιά, προσφέρει άπλετα, δροσιά, γαλήνη και ομορφιά.
Χωρίζεται σε τέσσερις συνοικίες, με διαφορετικό χρώμα η κάθε μία. Πρώτη η συνοικία των Αγίων Ταξιαρχών, μετά η συνοικία της Αγίας Παρασκευής και ύστερα του Αγίου Στεφάνου. Τέλος της Αγίας Κυριακής που βρίσκεται χαμηλότερα από τις άλλες.
Η Τσαγκαράδα πρωτοφαίνεται στην ιστορία γύρω στα 1600 μ.χ. Ίσως εκεί κοντά, προς την θάλασσα, όπου σώζονται τα ερείπια κάστρου της βυζαντινής εποχής, να υπήρχε παλαιότερα το πρώτο χωριό, που πρέπει να είχε το ίδιο όνομα. Στη θέση Παληόκαστρο, κάτω στην παραλία βρίσκονται ερείπια συνοικισμού που τεκμηριώνουν την άποψη αυτή. Όμως οι κατά καιρούς επιδρομές των διαφόρων ληστοπειρατών, ανάγκασαν τους κατοίκους να μετακινηθούν για ασφάλεια πιο ψηλά.
Για το τι σημαίνει το όνομα Τσαγκαράδα υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη, ότι στην περιοχή αυτή παλαιότερα υπήρχαν πολλά κοπάδια (τσαγκάδια), και η δεύτερη ότι στα σλάβικα, Τσαγκαράδα σημαίνει ωραία τοποθεσία (ή ωραία θέα). Η παράδοση ακόμη μας λέει ότι το πρώτο όνομα της Τσαγκαράδας ήταν καστανέα.
Το χωριό έχει πολλά αρχοντικά, της γνωστής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, όπως και εκείνης που δημιουργήθηκε -εδώ και εκατό χρόνια- όταν οι ξενιτεμένοι του τόπου, έκτισαν τα αρχοντικά τους σε διαφορετικό ρυθμό
Μέσα από μία κατάφυτη πλευρά του κεντρικού Πηλίου, ξεπροβάλλει το χωριό των Μηλεών, ένα από τα πιο ξακουστά και φημισμένα χωριά του βουνού των Κενταύρων στο οποίο συνδυάζονται απόλυτα οι φυσικές ομορφιές με την τουριστική ανάπτυξη. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από άλλα σημαντικά πηλιορείτικα χωριά όπως η Βυζίτσα και οι Πινακάτες και προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες που έρχονται να θαυμάσουν τα αξιοθέατά του και να δουν από κοντά τα δείγματα παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής που διαθέτει.
Το σήμα-κατατεθέν της περιοχής είναι ο «Μουντζούρης», το τρενάκι του χωριού, το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και όχι μόνο. Κατασκευάστηκε κατά το 19ο αιώνα και συνέδεε τις Μηλιές με το Βόλο ενώ κατασκευαστής του ήταν ο Ιταλός μηχανικός Ευάριστο ντε Κίρικο, πατέρας του διάσημου καλλιτέχνη Τζιόρτζιο ντε Κίρικο.
Η ανάβαση στις όμορφες πλαγιές του Πηλίου μέχρι τις Μηλιές ξεκινά! Μια από τις πιο στενές σιδηροδρομικές γραμμές στον κόσμο (60 εκατοστά) φιλοξενεί τα 4 βαγόνια του «Μουτζούρη», όπως λεγόταν κάποτε το τραινάκι του Πηλίου, για να δηλώσει την ατμοκίνηση και τον καπνό που άφηνε στο πέρασμά του. Από τα Άνω Λεχώνια μέχρι τις Μηλιές η διαδρομή είναι ορεινή, διασχίζοντας τις κατάφυτες πλαγιές, με την πυκνή βλάστηση από πλατάνια και πουρνάρια.
Η μοναδική στάση του τραίνου γίνεται για μόλις 15 λεπτά, στην Άνω Γατζέα, για να συνεχίσει “ξεφυσώντας” και λικνίζοντας τα βαγόνια του, για μια διαδρομή συνολικού μήκους 15 χιλιομέτρων και χρόνου περίπου 90 λεπτών. Μέχρι το ιστορικό κεφαλοχώρι των Μηλεών, η διαδρομή γεμίζει με εικόνες πλούσιας φύσης και αρχιτεκτονικής με παλαιές, αλλά περίτεχνες κατασκευές λαξευτής μαρμαρόπετρας και γκρίζου ασβεστόλιθου που διαμόρφωσαν τις αντιστηρίξεις, τα τοξωτά γεφύρια, τις καμάρες και τα στόμια των σηράγγων.
Ξεχωριστό δείγμα, η λίθινη πεντάτοξη γέφυρα Καλόρεμα, στην περιοχή του Μαλακίου. Πλησιάζοντας στις Μηλιές, το τοπίο αποκτά μια άγρια ομορφιά, ιδιαίτερα στο πέρασμα της μεγάλης μεταλλικής γέφυρας του Ταξιάρχη ή Ντε Κίρικο, από το όνομα του σχεδιαστή και πατέρα του μεγάλου ζωγράφου. Στο σημείο αυτό, το τραίνο θα κυλήσει σε καμπύλη γραμμή, ενώ η γέφυρα στην οποία βρίσκεται είναι ευθεία.
Ο σταθμός Μηλεών είναι και το τέρμα της διαδρομής. Από εδω ξεκινάει το γραφικό καλντερίμι που οδηγεί στο κέντρο του χωριού. Παραδοσιακοί ξενώνες, ταβέρνες, η εκκλησία των Ταξιαρχών που χτίστηκε πριν το 1741, το λαογραφικό μουσείο και η βιβλιοθήκη, μία από τις παλαιότερες στην Ελλάδα, περιμένουν τους επισκέπτες για περιήγηση. Η πιο γραφική σιδηροδρομική γραμμή στην Ελλάδα, θα δεχτεί άλλη μια ευκαιρία θαυμασμού την ίδια ημέρα, με την επιστροφή από Μηλιές στα Άνω Λεχώνια στις 3 το απόγευμα.
Δρομολόγια – Τιμές – Πληροφορίες
Το τραίνο αναχωρεί από τα Άνω Λεχώνια στις 10 π.μ. και επιστέφει από τις Μηλιές στις 15.00 με ενδιάμεση στάθμευση 15 λεπτών στην Άνω Γατζέα και στις δύο κατευθύνσεις διαδρομής.
Το εισιτήριο για την απλή διαδρομή κοστίζει 10 €, ενώ για διαδρομή με επιστροφή κοστίζει 18 €. Το παιδικό εισιτήριο κοστίζει αντίστοιχα 6 € και 10 € και ισχύει για παιδιά ηλικίας 4-16 ετών.
Ισχύουν επίσης ειδικές εκπτώσεις από Δευτέρα έως Παρασκευή για ομάδες επιβατών, καθώς και ειδικές τιμές για ενοικίαση του τρένου ολόκληρο το χρόνο.
Πληροφορίες για έκδοση εισιτηρίων, δρομολόγια και ενοικίαση του τραίνου παρέχονται το Γραφείο Ταξιδίων Βόλου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ: email:grafeio.volou@trainose.gr
Το Αθανασάκειο Μουσείο Βόλου στεγάζετε σε ένα ισόγειο κτίριο νεοκλασικού ρυθμού με εμβαδόν 870 τ.μ., ανεγέρθηκε το 1909 με δωρεά του Αλέξη Αθανασάκη από την Πορταριά Πηλίου σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Α. Αγγελίδη και Ι. Π. Σκούταρη.
Βρίσκεται στην παραλία του Βόλου στο πάρκο Αναύρου και περιλαμβάνει επτά χώρους έκθεσης. Φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα από την παλαιολιθική περίοδο έως και τα ρωμαϊκά χρόνια από όλη τη Θεσσαλία.
Βασικό έκθεμα του μουσείου είναι οι επιτύμβιες στήλες από το νεκροταφείο της αρχαίας Δημητριάδος του 3ου π.Χ. αιώνα.
Επίσης περιλαμβάνει συλλογές από Παλαιολιθικά ευρήματα από όλη την Θεσσαλία, αίθουσα με ειδώλια, πήλινα ομοιώματα, αγγεία, σκεύη κλπ. από την Νεολιθική εποχή, αναπαραστάσεις τάφων κατά εποχές, όπως επίσης και συλλογές με χρυσά κοσμήματα, νομίσματα από την Θεσσαλία και άλλες περιοχές του αρχαιοελληνικού χώρου, καθώς και πλήθος πήλινων, χάλκινων και γυάλινων αγγείων από διαφορετικές περιόδους.
Μερικά από τα σημαντικότερα εκθέματα του Μουσείου είναι:
• Από τα σπουδαιότερα δείγματα οι επιτύμβιες στήλες από τη Δημητριάδα.
• Νεολιθικά ειδώλια από (6.500-4.500 π.Χ.).
• Γραπτή διακόσμηση σε φιάλη, της Μέσης Νεολιθικής περιόδου από τη Τζάνη Μαγούλα στην περιοχή της Καρδίτσας (5.800-5.300 π.Χ.).
• Παραστάσεις πλοίων με σειρές κουπιών (περίπου 1.550 π.Χ.).
• Πήλινο μυκηναϊκό ομοίωμα άρματος με γραπτή διακόσμηση από το Μεγάλο Μοναστήρι της Λάρισας (13ος αιώνας π.Χ.).
• Αναπαράσταση τάφου της πρωτογεωμετρικής περιόδου (1.050-900 π.Χ.).
• Ανάγλυφη επιτύμβια στήλη του Κινέα και της Φρασιμήδας από τις Φερές (5ος αιώνας π.Χ.).
• Αναθηματική ανάγλυφη στήλη της Εστίας και του Συμμάχου από τα Φάρσαλα (4ος αιώνας π.Χ.).
• Παναθηναϊκός αμφορέας από το Σωρό Βόλου (4ος αιώνας π.Χ.).
• Χρυσά κοσμήματα από τάφο στο Ομόλιο (3οςαιώνας π.Χ.).
• Η στήλη των πολεμιστών (δεύτερο μισό του 3ου αιώνα π.Χ.)
• Χρυσό περιδέραιο από το αρχαίο Πελινναίο, στην περιοχή των Τρικάλων (3ος-2ος αιώνας π.Χ.).